روش های مقاوم سازی لرزه ای ساختمان
روش های تقویت لرزه ای ساختمان
تقویت لرزه ای به معنای اصلاح ساختمان های موجود به گون های که سطح عملکرد‌ی ساختمان ارتقا یافته و حداقلهای ضوابط آیین نامه ای موجود برای ساختمان های تقویت شده برآورده گردد به نحوی که در اثر زلزله دچار خرابی شدید و یا فروپاشی ساختمان نباشیم. هدف اولیه تقویت ساختمان افزایش سختی و شکل پذیری ساختمان به صورت مجزا و یا ترکیبی از هر دو مورد بسته به نوع سازه و تقویت مورد استفاده برای ساختمان می باشد. در شکل ذیل به صورت گرافیکی هدف تقویت در ساختمان تشریح شده است. نتایج تقویت لرزه ای نشان می دهد که به لحاظ اقتصادی بسیار مناسب تر می باشد که از تقویت به جای جایگزینی ساختمان استفاده شود به عبارتی هزینه تقویت لرزه ای کمتر از ۲۵ درصد هزینه کلی جایگزین نمودن ساختمان می باشد. ساختمان ها به دلایلی نظیر افزایش بارگذاری (تغییر کاربری)، اصلاحات در آیین‌‌‌نامه و یا در معرض عوامل محیطی شامل خوردگی و زمین لرزه باید تقویت گردند. برای رفع مشکلات مشروحه راهکارهای تقویت ساختمان به دو دسته تقویت کلی سازه و تقویت موضعی دسته بندی می گردد.
روش تقویت کلی ساختمان
این روش عموماً جهت تقویت سیستم باربر جانبی کلی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. این روش شامل راهکارهای اضافه نمودن دیوار برشی، اضافه کردن سیستم مهاربندی فولادی، استفاده از جداساز لرزه‌ای و استفاده از کابل های پیشتنیده می باشد که در ادامه به صورت مختصر درباره هر کدام توضیحاتی ارائه شده است.
روش های تقویت موضعی ساختمان
در این روش تقویت شکل پذیری المان های سازه ای افزایش داده می شود تا سطوح مد نظر برای طرح مورد نظر برآورده گردد. این روش شامل اضافه کردن پوشش بتنی، فولادی و FRP برای اعضا است. روش‌های مرسوم تقویت موضعی در ادامه به صورت مختصر ارائه شده است.
